Schrijfopdracht cursus Annemarie Snels (2024)

Ik maak nooit iets mee, maar vorige week wel want…….
Toen ik in de middagpauze op het werk naar de supermarkt liep, zat er een oude vrouw te genieten in de zon op een stoel, op het terras van haar benedenwoning.
We groetten elkaar en ik maakte een opmerking dat het zonnetje toch zo lekker was. Dat beaamde de mevrouw.

Hoe lang zou ze daar eigenlijk al wonen, het omaatje.
Zou ze een oma zijn? Haar man had ik niet gezien.

Ze zat op haar stoel tussen de hangende was, die ze vast eerder die dag had opgehangen. In zo’n mooie wijde bloemetjesjurk die mijn oma ook altijd droeg.
Met haar stoeltje naar de straat gericht en richting de zon keek ze vanaf het plantsoengroen zo naar alle voorbijgangers. De auto’s, fietsers en voetgangers die voorbij kwamen, ze had ze allemaal gezien.

Zouden er meer mensen haar gedag hebben gezegd? Of een opmerking hebben gemaakt over het weer? Of zou ik de enige zijn geweest.
Ze glimlachte toen ik voorbij liep tijdens mijn rondje in de pauze voor een paar boodschappen.

De volgende dag scheen de zon niet en haar stoel was leeg. Wanneer zou ik haar weer zien?

En dan nu nog even een gedicht. Het gaat over lief zijn voor elkaar en het is van de dichter Irma Moekestorm:

Zomaar een ontmoeting
op een mooie dag.
Niet omdat het “moet”
maar omdat het mag.

Zomaar eens wat aandacht
een woord, een gebaar.
Simpelweg een beetje
lief zijn voor elkaar.