Schrijfopdracht cursus Annemarie Snels (2024)

Janne pakte haar tas. Nog even wat fruit erin voor bij de lunch en een lekkere koek. Ze kuste haar kat Jingles gedag voor ze naar haar werk zou gaan. “Dag hé, Jingles!” “Braaf zijn! ‘T vrouwtje is vanavond rond zes uur weer thuis.”
Niet dat de kat kon klokkijken, maar Janne vond het altijd fijn haar trouwe viervoeter te laten weten wanneer ze weer thuis zou zijn.
Ze startte haar rode, oude Nissan en vertrok naar de middelbare school. “Getaway high”, waar Janne sinds vorig jaar werkte als Engels docente. Het was een aangename verrassing geweest na het overlijden van haar moeder.
De vacature die ze was tegengekomen via Social Media zorgde ervoor dat ze maar liefst achthonderd kilometer verhuisde en haar vertrouwde omgeving verliet.
Gelukkig had ze in het stadje waar ze naartoe verhuisde al snel aansluiting gevonden met de bewoners.
Tijdens de kennismaking met de Burgemeester nodigde hij haar uit zich toe te voegen als raadslid. Er was een plekje vrijgekomen en ze konden haar hulp, als voormalig bewoner van een voorstad, goed gebruiken.

Meestal zou Janne daar niet zo snel voor gevallen zijn. Ze leidde in Chester, waar ze met haar moeder en Jingles in één huis woonde, een rustig bestaan.
Ze was het liefste één met haar geliefde boeken. De literatuur van Jane Austin zorgde ervoor dat ze verlangde naar een spannend en romantisch leven, maar de werkelijkheid was dat ze als verlegen dochter, nog bij haar moeder wonend, een teruggetrokken bestaan leefde.

Het verzoek van de Burgemeester overviel haar dan ook, maar ze durfde hem niet te weigeren toen hij haar met zijn donkere doordringende ogen aankeek.
Al snel bracht ze in de avonden heel wat uurtjes door op het Stadhuis en raakte zo in contact met de bewoners, die haar maar een bijzondere dame vonden.

Eenmaal op school aangekomen stalde ze haar aktetas op tafel waar ze haar E-reader uit tevoorschijn toverde. Nog even tien minuutjes lezen voordat de leerlingen binnenstromen en de dag weer zou beginnen. Ze dwaalde af in het Engelse landschap, toen ze schrok door een harde knal!
Aan het einde van het lokaal was er een paneel uit de muur gevallen. Haar hart klopte in haar keel. Zou er een wild dier rondlopen? Een wasbeer? Of een grote rat? Kippenvel kreeg ze ervan.
Ze stond op en liep voorzichtig richting het luik. Het leek erop dat het een oud paneel was, dat wellicht tijdens de verbouwing was losgekomen.
Het gebouw uit 1850 was recentelijk gerestaureerd. Toen het aannemersbedrijf halverwege de restauratie failliet was gegaan hadden vrijwilligers meegeholpen met de laatste klusjes.

Janne ging op haar knieën zitten om te kijken of ze wat kon zien. Het was donker in de holte van de muur. Misschien nog even wat dichterbij dacht ze.
Terwijl ze probeerde haar hoofd in het gat te steken voelde ze een koude lucht voorbij haar hoofd gaan. Alsof een hand haar hoofd streelde.
In paniek begon Janne te gillen, trok haar hoofd uit het gat en begon op haar hoofd te slaan net toen Christopher en Lily het lokaal in kwamen gelopen. “Is alles goed juf?”
“Euh, ja…” stamelde Janne. “Volgens mij liep er net een beest langs mijn hoofd…”
Ze pakte snel het luik op en probeerde het terug te plaatsen in de muur. “Er valt iets uit juf!” zegt Lily.

Terwijl Janne nog druk bezig is met het luik kijkt Lily bewonderend naar haar vondst. Het is een zwart wit foto van een stel met een baby in hun handen. “Ik denk dat dit een hele oude foto is Juf!” “Wie zouden het zijn?”
“Die mensen zijn vast al lang dood.” klaagde Christopher. “Niks aan.”
“Misschien weet de moeder van de Burgemeester het wel Juf Janne, daar werkt u toch in de avonduren?” “Misschien zijn het wel oud bewoners van Nevermore Shore!”